System punktów ECTS

ECTS – (European Credit Transfer and Accumulation System) – europejski system transferu i akumulacji punktów zaliczeniowych, służących do oceny postępów studenta w zdobywaniu wiedzy i umiejętności oraz do potwierdzania realizacji kolejnych etapów uczenia się.

Punkty ECTS – punkty zdefiniowane w europejskim systemie akumulacji i transferu punktów zaliczeniowych jako miara średniego nakładu pracy osoby uczącej się, niezbędnego do uzyskania zakładanych efektów uczenia się.

Efekty uczenia się – wiedza, umiejętności oraz kompetencje społeczne nabyte w procesie uczenia się.

Nakład pracy określa czas, jakiego przeciętny student potrzebuje, aby zaliczyć wszystkie zajęcia ujęte w planie i programie studiów (takie jak np. wykłady, seminaria, projekty, zajęcia praktyczne, samodzielna nauka i egzaminy) i uzyskać założone dla tego programu efekty uczenia się.

60 punktów ECTS odpowiada rocznemu nakładowi pracy przeciętnego studenta studiów stacjonarnych i niestacjonarnych oraz osiągniętym (w roku akademickim) efektom uczenia się. Jeden punkt odpowiada 25-30 godzinom pracy.

Stosowanie punktów ECTS – punkty są przypisywane do pełnego programu studiów, a także do poszczególnych jego komponentów (takich jak moduł, przedmiot, praca dyplomowa, praktyka zawodowa). Liczba punktów przypisywana jest każdemu komponentowi w zależności od jego wagi wyrażonej w kategoriach nakładu pracy potrzebnego do osiągnięcia w warunkach kształcenia formalnego założonych dla tego komponentu efektów uczenia się.

Punkty są przyznawane poszczególnym studentom (studiów stacjonarnych i niestacjonarnych oraz studiów podyplomowych) po zaliczeniu pojedynczego modułu/przedmiotu oraz po egzaminie dyplomowym pod warunkiem uzyskania pozytywnej oceny osiągniętych efektów uczenia się.

Punkty ECTS uzyskane w wyniku kształcenia mogą być gromadzone (akumulowane) w celu uzyskania danej kwalifikacji lub dyplomu.

Uczelnia może potwierdzić efekty uczenia się uzyskane w procesie uczenia się poza systemem studiów osobom ubiegającym  się o przyjęcie na studia na określonym kierunku, poziomie i profilu.

Efekty uczenia się są potwierdzane w zakresie odpowiadającym efektom uczenia się określonym w programie studiów.

Efekty uczenia się nie są potwierdzane dla programów studiów przygotowujących do zawodów nauczyciela i pielęgniarki.

Punkty przyznane w jednym programie mogą zostać przeniesione do innego programu (transferowane) studiów realizowanego w Uczelni jeżeli zakłada on uzyskanie takich samych, zbieżnych efektów uczenia się.  

System ECTS obowiązujący w Wyższej Szkole Ekonomii i Innowacji w Lublinie jest zorientowanym na studenta, ponieważ podczas projektowania i realizacji programu studiów Uczelnia umożliwia studentom uwzględnienie ich potrzeby i oczekiwań. Kształcenie ukierunkowane na studenta w Wyższej Szkole Ekonomii i Innowacji w Lublinie sprawia, że uczenie się staje się kluczowe przy opracowywaniu i realizacji programów studiów, co daje studentom większą swobodę w wyborze treści, trybu, tempa i miejsca uczenia się.

Przedstawiciele studentów i słuchaczy uczestniczą w procesie tworzenia, opiniowania, analizowania i oceniania realizowanych programów studiów, biorą czynny udział w posiedzeniach Senatu oraz Wydziałowych Komisji ds. Programów Kształcenia i Zapewnienia Jakości Kształcenia. Przy podejściu zorientowanym na studentów poszczególne wydziały Uczelni wspierają ich w tworzeniu własnych ścieżek kształcenia oraz pomagają im w rozwoju indywidualnego stylu uczenia się i zdobywania doświadczeń związanych z kształceniem. Przydzielenie punktów poszczególnym modułom/przedmiotom ułatwia tworzenie elastycznych ścieżek kształcenia.

Ponadto ECTS w połączeniu z ramami kwalifikacji opartymi na efektach uczenia się w Wyższej Szkole Ekonomii i Innowacji w Lublinie:

• zbliża programy studiów do wymogów rynku pracy dzięki zastosowaniu efektów uczenia się i pozwala na podejmowanie świadomych wyborów przez studentów,
• zapewnia większy dostęp do uczenia się przez całe życie dzięki elastyczniejszej ofercie programowej i umożliwieniu uznawania wcześniejszych osiągnięć,
• ułatwia mobilność w obrębie naszej uczelni lub w kraju pomiędzy różnymi uczelniami.

Przy szacowaniu nakładu pracy studentów Uczelnia uwzględnia całkowity czas potrzebny do tego, aby studenci osiągnęli zakładane efekty uczenia się. Szacowany nakład pracy studenta wynika z sumy:

• godzin kontaktowych dla danego modułu/przedmiotu (liczba godzin kontaktowych na tydzień x liczba tygodni),
• czasu poświęconego na pracę własną, w tym grupową prace projektową, potrzebnego do pomyślnego zaliczenia modułu/przedmiotu,
• całkowitego czasu wymaganego do przygotowania się do i uczestniczenia w procesie oceniania – udział w zaliczeniach i egzaminach,
• czasu wymaganego do odbycia obowiązkowej praktyki zawodowej.